En Uzun Gün En Uzun Geceyi Ararken

Ey düş, ey uyku, ey izsürüş geceye emanet o asi beden
Bilir misin ben kimim? Kim bilir bu hangi geceydi
Yüzlerce yaşamı ahşaptan bir sap ölümle değişti
Ey sezgi, yarat yine, kavrulmuş tozları savur
Uçmak bir sihir, uçmak yokluğa meyilken
Yanılgı yalnız zembereğin durmasında
Zaman değişmedi, geçip gitti sanma.
Ben bilmek istemem artık kimim
Unutmak, unutmak ve yanmak
Yaktığımca yanmak derdim.
Bir sır vermeli bugünden
Ve bırakıp gitme isteği
Hâlâ okunaklı kalan
Tek tük şiirden.