O Zaman Görürüz Birbirimizi

“Gizella Weis kullanıla kullanıla derisi parlamış kahverengi, merceği çiziklerle dolu dürbünü aldı, çantasına, terlikleriyle havlusu arasına sıkıştırdı. Yüzü düşmedi, hatta gözlerine hafif bir neşe ışığı oturdu, bir şeye sevinmiş gibiydi. Belki de uzaklardan bakarak görmenin sevdanın henüz denenmemiş bir yolu olduğunu düşünmüştü. O zaman bu ayrılık da sürekli ve kesin olmayacaktır, belki de Kuplor Coni’nin sözde yeni mesleği, ayrıntıları belirlenmemiş, geçici, kısa süreli bir maceradan ibarettir ve bir gün ruhu temizlenmiş olarak ona geri dönecektir.”

Ádám Bodor, sadece Modern Macar edebiyatının kurucularından değil aynı zamanda günümüz dünya kurmacasına yeni tekniklerle yön veren isimlerinden. Anlatı gücüyle gündelik hayatın sıradan görünen anlarını tuhaf, tekinsiz ve unutulmaz öykülere dönüştürüyor. Kasaba meydanlarından otel lobilerine, yollardan geçip giden yabancılara uzanan hikâyelerde Bodor, insan ilişkilerinin kırılganlığını, mesafe ile yakınlık arasındaki görünmez sınırları zekice retorilerle gözler önüne seriyor.
“O Zaman Görürüz Birbirimizi”, absürd ile gerçekliğin iç içe geçtiği, kara mizahla hüzün arasında salınan atmosferiyle, okura hem tanıdık hem farklı bir dünyanın kapısını aralıyor.